یادداشت های یک خواب زده
رفتن به نوشتهها
خانه
←
آفتاب می شود.
هوایی ام…
→
بی نهایت… تا نهایت
ارسال شده در
یکشنبه 27 اسفند 1391
by
عتیق
نمی دانم می شود کسی را بی نهایت دوست داشت یا نه؛
اما می دانم
می شود کسی را تا نهایت دوست داشت.
این نوشته در
از هیچ و همه ... بی ربطِ بی ربط
ارسال شده است. افزودن
پیوند یکتا
به علاقهمندیها.
←
آفتاب می شود.
هوایی ام…
→
جستجو برای:
بایگانی
تیر و مرداد 1403
بهمن و اسفند 1402
دی و بهمن 1402
دی و بهمن 1400
آذر و دی 1400
فروردین و اردیبهشت 1400
آذر و دی 1399
آذر و دی 1398
آذر و دی 1397
تیر و مرداد 1396
اردیبهشت و خرداد 1396
اسفند و فروردین 1395
خرداد و تیر 1395
اردیبهشت و خرداد 1395
فروردین و اردیبهشت 1395
اسفند و فروردین 1394
بهمن و اسفند 1394
دی و بهمن 1394
آذر و دی 1394
آبان و آذر 1394
مهر و آبان 1394
شهریور و مهر 1394
مرداد و شهریور 1394
تیر و مرداد 1394
اردیبهشت و خرداد 1394
فروردین و اردیبهشت 1394
اسفند و فروردین 1393
بهمن و اسفند 1393
دی و بهمن 1393
آذر و دی 1393
آبان و آذر 1393
مهر و آبان 1393
شهریور و مهر 1393
مرداد و شهریور 1393
تیر و مرداد 1393
خرداد و تیر 1393
اردیبهشت و خرداد 1393
فروردین و اردیبهشت 1393
اسفند و فروردین 1392
بهمن و اسفند 1392
دی و بهمن 1392
آذر و دی 1392
آبان و آذر 1392
مهر و آبان 1392
شهریور و مهر 1392
مرداد و شهریور 1392
تیر و مرداد 1392
خرداد و تیر 1392
اردیبهشت و خرداد 1392
فروردین و اردیبهشت 1392
اسفند و فروردین 1391
بهمن و اسفند 1391
دی و بهمن 1391
آذر و دی 1391
آبان و آذر 1391
اطلاعات
ورود