چرا این وبلاگ را درست کردم؟

این وبلاگ را درست کرده ام برای اینکه آرزو دارم نویسنده شوم… و جایی خوانده ام که برای نویسنده شدن باید تمامی احساساتت را بنویسی. می خواهم تمامی احساساتم را اینجا بنویسم. کاری که از یک سال پیش در دفتر یادداشتم شروع کردم. جایی که اولین نوشته هایم متولد شدند… صبح هایی که توی دانشکده از شدتِ بی همزبانی به نوشتن پناه می بردم تا شاید مغزم تخلیه شود و بتوانم شروع کنم به کار… غربت هم بی حُسن نیست. اگر ایران بودم هیچ وقت نمی فهمیدم که به نوشتن علاقه دارم. اگر هم می فهمیدم نمی توانستم برای رسیدن به رویای نویسنده شدن وقت بگذارم… آدم باید همیشه نیمه پُرِ لیوان را ببیند!
اینجا می نویسم برای اینکه … شاید همین نوشته ها روزی بشود داستان زندگی ام. داستان زندگی زنی که در شروع سی و دومین سال زندگیش تازه تصمیم می گیرد  نویسنده شود.