به این نتیجه رسیده ام که بیشتر مشکلات و خستگی ها ناشی از نداشتن نظم است. بی برنامگی بخش خیلی بزرگی از ذهن را درگیر می کند. اینکه نمی دانی فردا که از خواب بیدار شوی چه اتفاقی قرار است بیفتد؛ چه قرار است بخوری؛ کجا قرار است بروی و چه قرار است بکنی. تا الان چند بار سعی کرده ام که به زندگیمان نظم و برنامه بدهم اما نشده. علتش هم یک کمی بی برنامگی عمومی معمارهاست؛ یک کمی شیرازی بودن همسر و یک کمی هم حضور رها که بعضی وقتها برای یک کار کوچکش باید یک ساعت وقت صرف کرد. البته نقش تلفن های شبانه خانواده من و اووو بازی ها را نباید نادیده گرفت. یک شب هیچ کس حال آدم را نمی پرسد؛ یک شب هم سه چهار تا مهمان مجازی داری.
یک مشکل دیگر من هم این است که همیشه لپ تاپم روشن است و این یعنی یک وقتهایی خودت وسوسه می شوی که بروی سراغ کسانی که آنلاین هستند و یک وقت هم کسی سراغت می آید که نمی توانی از مصاحبتش بگذری.
فرانسویها را به این دلیل دوست دارم که آسمان هم که به زمین بیاید ساعت ۱۲ می روند ناهارشان را بخورند. قهوه و سیگار هم ساعت دارد. ده صبح، چهار بعد از ظهر و هشت شب. اینقدر همه چیز ساعت قطعی دارد که سارکوزی برای ماه رمضان گفته بود که مسلمانان روزه هایشان را بگیرند اما قهوه ساعت هشتشان را فراموش نکنند.
می خواهم یک مدتی مثل فرانسویها زندگی کنم. یک هفته آزمایشی. ساعت مشخص برای صبحانه و ناهار و شام؛ برنامه غذایی مشخص برای طول هفته؛ مشخص بودن روزهایی که می خواهم خانه بمانم؛ تنظیم ساعت خواب رها و ساعت های مهمان بازی اووویی و تلفنی؛ حتی ساعت حمام و شاید خوابیدن و بیدار شدن و … همه چیز. شاید یک کم خشک باشد اما نیاز دارم تا در مصرف انرژیم صرفه جویی کنم و تا آنجایی که فهمیده ام نظم بهترین راه حل است. می خواهم مثل منظم ها زندگی کنم!
یک مشکل دیگر من هم این است که همیشه لپ تاپم روشن است و این یعنی یک وقتهایی خودت وسوسه می شوی که بروی سراغ کسانی که آنلاین هستند و یک وقت هم کسی سراغت می آید که نمی توانی از مصاحبتش بگذری.
فرانسویها را به این دلیل دوست دارم که آسمان هم که به زمین بیاید ساعت ۱۲ می روند ناهارشان را بخورند. قهوه و سیگار هم ساعت دارد. ده صبح، چهار بعد از ظهر و هشت شب. اینقدر همه چیز ساعت قطعی دارد که سارکوزی برای ماه رمضان گفته بود که مسلمانان روزه هایشان را بگیرند اما قهوه ساعت هشتشان را فراموش نکنند.
می خواهم یک مدتی مثل فرانسویها زندگی کنم. یک هفته آزمایشی. ساعت مشخص برای صبحانه و ناهار و شام؛ برنامه غذایی مشخص برای طول هفته؛ مشخص بودن روزهایی که می خواهم خانه بمانم؛ تنظیم ساعت خواب رها و ساعت های مهمان بازی اووویی و تلفنی؛ حتی ساعت حمام و شاید خوابیدن و بیدار شدن و … همه چیز. شاید یک کم خشک باشد اما نیاز دارم تا در مصرف انرژیم صرفه جویی کنم و تا آنجایی که فهمیده ام نظم بهترین راه حل است. می خواهم مثل منظم ها زندگی کنم!
پی نوشت: وااااااااااای چقدر کار سختی بود این برنامه نوشتن. یک ساعت زمان برد تا بتوانم برای یک هفته خانواده برنامه ریزی کنم. امیدوارم هفته بعد از نتیجه اش راضی باشم.