بایگانی دسته: وبلاگ

هفته پیش وقتی نوشتم که «دلم برایت تنگ شده» فکر می کردم دیگر هیچ وقت همدیگر را نبینیم. هیچوقتِ هیچوقت. چهار روز پیش وقتی پرسید که اگر من بروم ایران تو هم می آیی، همین زودیها، نمی دانستم چه بگویم. … ادامه‌ی خواندن→

عجیب ترین، خنده دارترین و در عین حال رقت انگیزترین واقعیت در مورد آدمیزاد این است که با وجود اینکه مطمئن است امکان ندارد منظورش از کلماتی که به زبان می آورد توسط مخاطبش درک شود باز هم نمی تواند … ادامه‌ی خواندن→

اینکه چند وقتی است نمی نویسم دلایل خیلی زیاد و متفاوتی دارد. از آنژین تا از پوشک گرفتن رها و حتی پایان نامه. اما به نظرم مهم ترین دلیلش این است که وقت نمی کنم بنویسم. دارم با ولع سیری … ادامه‌ی خواندن→

آدم هر کاری هم که بکند نمی تواند تمام واقعیت های زندگیش را بنویسد. برای اینکه اصلا از خیلی هایش خبر ندارد. خیلی از مسائل را اصلا ندیده و میزان واقعی اهمیت خیلی ها را هم اصلا نفهمیده. مساله، جایی … ادامه‌ی خواندن→

دیگر در اینکه آیا آدم باید توی روز تولدش سال گذشته اش را مرور کند یا نه شک دارم. به این یک سال که نگاه می کنم سه تا نقطه خیلی تاریک می بینم. آنقدر تاریک که توی تمام عمرم … ادامه‌ی خواندن→

اینقدر خوشم می آید از آدمهایی که سرتاپایشان یک جنس است. همان چیزی که توی سرشان است را به زبان می آورند و خودشان را هیچوقت سانسور نمی کنند. یعنی نه اینکه از قضاوت دیگران نترسند؛ دنیای اطرافشان جوری است … ادامه‌ی خواندن→

آدم وقتی «خیلی» خوشبخت باشد وبلاگ نمی نویسد. وقتی «خیلی» بدبخت باشد هم همینطور. وقتی خیلی خوشبخت باشد خوشبختی اش را ول نمی کند که بیاید سراغ نوشتن. وقتی هم خیلی بدبخت باشد بدبختی جوری دست و پایش را می بندد که … ادامه‌ی خواندن→

دارم همه ذهنم را خالی می کنم که می روم ایران سبک باشم؛ اضافه بار نداشته باشم. اگر پر حرفی می کنم یا نوشته هایم خام و بی کیفیتند ببخشید. چاره دیگری ندارم. کلا اینجا همیشه برایم حکم چرکنویس را … ادامه‌ی خواندن→

این روزها یک سوال ذهنم را مشغول کرده. اینکه آدم کی می شود وبلاگ نویس؟ خواننده های وبلاگش به چند تا که برسند یا چند  تا پست که بنویسد یا چند جا که لینک وبلاگش را بگذارند…؟ معیار چیست؟ و … ادامه‌ی خواندن→