ما و آرزوهایمان

هنوز نفهمیده ام که این ما هستیم که آرزو می کنیم و آن آرزو برآورده می شود یا اینکه این آرزو ست که برای محقق شدن ما را انتخاب می کند، به ذهنمان می آید و وادارمان می کند بخواهیمش… وقتی فاصله بین آرزو کردنم و برآورده شدنش کمتر از یک دقیقه است چگونه می توانم مطمئن باشم که این من بوده ام که آرزو کرده ام و نه آرزو؟ 
این نوشته در از هیچ و همه ... بی ربطِ بی ربط ارسال شده است. افزودن پیوند یکتا به علاقه‌مندی‌ها.