عکس

امروز رفتم عکس پرسنلی بگیرم برای تمدید پروانه نظام مهندسیم. وارد عکاسی محلمان که شدم نگاه صاحب مغازه چند ثانیه قفل شد روی من. انگار که مثلا مرا به خاطر آورده باشد. عکس کارت دانشجویی ام را توی همین عکاسی گرفته بودم؛ عکس مدرک لیسانس و فوق لیسانس و کارت نظام مهندسی و پاسپورتم را هم؛ عکس پرونده ویزایم را وقتی می خواستم بروم مکه، وقتی می خواستم بروم اروپا، برای سفر آسیای میانه و حتی برای فرانسه همین جا گرفته بودم. همه این ۱۲ سال در همان چند ثانیه از جلوی چشمم گذشت… و همه این دوازده سال شده بود تارهای سفید رنگ روی سر مرد عکاس.