خوشبختی یعنی داشتن آدم هایی از جنس…

یک نفر با سرچ این عبارت رسیده به یکی از نوشته های من. این جواب را برایش می نویسم اگر گذرش دوباره افتاد این طرفها…

دخترجان (مطمئنا دختر است که به این چیزها فکر می کند!) تا جایی که من می دانم خوشبختی ربطی به داشتن ندارد. نه داشتنِ کسی و نه داشتنِ چیزی. آدم می تواند همه چیز داشته باشد و با بهترین آدمهای دنیا هم دوست باشد اما خوشبخت نباشد. من خیلی وقتها، زمانی که از کنار ماشین های بسیار گرانقیمت رد می شوم با دقت به چشمان آدمهایی که در آن نشسته اند نگاه می کنم و از خودم می پرسم آیا اینها خوشبختند یا نه. بیشتر وقتها آن دختر و پسر زیبایی که توی یک ماشین بسیار زیباتر نشسته اند نه با هم حرف می زنند و نه لبخند روی صورتشان است؛ این برای من معنایش این است که خوشبخت نیستند.

اما اگر سوال را بر عکس کنیم… یعنی اینکه داشتن چه آدمهایی می تواند آدم را بدبخت کند… باید بگویم آدمهایی که در مقابلشان باید مدام از خودت بپرسی چرا… چرا این کار را کرد… چرا این حرف را زد… منظورش چه بود… چرا امروز سرد جواب سلامم را داد… چه کرده ام که ناراحت شده… بدبختی بودن در کنار آدمهایی است که با وجودشان همیشه باید مراقب تمام حرفها و حرکاتت باشی که مبادا سوء برداشت کنند یا ناراحت شوند یا حتی قهر کنند. بدبختی بودن با آدمهایی است که در برابرت مدام از خودشان می پرسند چرا… چرا این کار را کرد… چرا این حرف را زد… منظورش چه بود… چرا امروز سرد جواب سلامم را داد… چه کرده ام که ناراحت شده… بدبختی بودن در کنار آدمهایی است که همیشه دنبال یک بهانه هستند که از حرفها و حرکات تو سوء برداشت کنند یا ناراحت شوند یا حتی قهر کنند. دخترم با اینجور آدمها معاشرت نکن.

پی نوشت: از نظر من خوشبختی یعنی اینکه بلد باشی از معاشرت با خودت لذت ببری! همین.

این نوشته در هیچ ارسال شده است. افزودن پیوند یکتا به علاقه‌مندی‌ها.

4 دیدگاه دربارهٔ «خوشبختی یعنی داشتن آدم هایی از جنس…»

  1. آیدین می‌گوید:

    عالی بود این نوشته ات عالیییبیی

  2. روزنگار می‌گوید:

    منم موافقم. دارم تجربه اش می کنم. همکاری دارم که بیش از ۴ سال است بقول معروف نون و نمک هم رو خوردیم و روزهای خوبی رو گذروندیم. اما همیشه دنبال این است که چرا این حرف رو زدی؟ منظورت چی بود؟ که اتفاقا همیشه نیمه خالی لیوان رو میبینه! بعد از ۴ سال دیگه تصمیم گرفتم این آدم رو از زندگیم حذف کنم. فکر می کنم این آدم ها اعتماد بنفس آدم رو پایین می آورن. چون هی باید از خودت بپرسی آیا من کاری کرد؟ یه جورایی بخودت شک میکنی!!!
    و اینکه فکر می کنم این جور آدم ها ، مشکلات شخصیتی دارن. تربیت های غلط، عقده های درونی…که از بچگی با خودشون یدک می کشن!

  3. قوس می‌گوید:

    آدمایی که بدبختت می کنند رو جالب گفتی…من تازه ازدواج کردم حواسم باشه پس روی همسرم همچین حسی رو پیدا نکنم آره؟

دیدگاه‌ها غیرفعال هستند.